دول آر

گرون شدن دلار هیچ، بالارفتن دقیقه به دقیقه قیمت ها و تورم هیچ، تحریم های بیشتر و خطر بیخ گوشِ ِ جنگ هیچ، سخت شدن زندگی هم حتی هیچ. به نظرم این استرس و آشوب توی فکر و دلی که یک لحظه هم آدم رو ول نمی کنه که بازهم از آرزوها و هدفهام و زندگی ی که حقم بود دور تر شدم، که جوونی م به فنا رفت، که امیدی به آینده نیست، که بازهم فقیرتر شدم... همین استرس و حسرتی که این مدت جرعه جرعه به ته وجودمون ریخته شده برای نابود کردن یه نسل کافیه. حتی اگر همین فردا هم همه چی درست بشه دیگه هیچ فرقی نمی کنه.