عاشق حرفه ی تخصصی و هیجان انگیز "تابلو نقاشی دزدی" هستم. (طبیعتن منظورم دزدیدن آثار هنرمندان طراز اول هست) کارش کلاس خاصی داره، تو این حرفه بحث پول و مال دنیا در میون نیست، چون نمیشه که شما بعد از دزدیدن فلان اثر پیکاسو ببریش بازار و بفروشیش.توی این کار شما واسه دلتون کار می کنین، مثلن میری موزه x یه تابلو می بینی یه دل نه صد دل عاشقش می شی، میگی این کار باید از دیوار خونه من آویزون باشه، نقشه ش رو می کشی و بعد از پیاده کردن طرح مال تو میشه.
می دونین که تو این حرفه سرعت عمل حرف اول رو می زنه، اخیرن بچه ها سه تا اثر رو از موزه آتن توی 7 دقیقه برداشتن. یکیش هم کار "سر زن" پیکاسو بود. کلن هیچ کار دیگه ای با این حرفه قابل قیاس نیست. شسته رفته، سریع، هیجان انگیز و تمیز.
نمیدونم صنفشون سندیکایی چیزی دارن یا نه و چجوری میشه عضوشون شد. ولی دوست دارم برم تو این کار. اولش احتمالن از کارای سهراب سپهری خودمون شروع کنم. به جیغ ادوارد مونش و دختری با گوشواره ی مروارید یان ورمر هم علاقه دارم، اما هدف نهاییم مونالیزاست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر